Non igitur bene.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Duo Reges: constructio interrete. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Sed ego in hoc resisto; Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. A mene tu? Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

• Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
• Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
• Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare, sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere.
• Dici enim nihil potest verius.
• A mene tu?

Bork

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

In schola desinis.

At eum nihili facit;

1. Et quidem, inquit, vehementer errat;
2. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
3. Nam ante Aristippus, et ille melius.
4. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
5. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

At iam decimum annum in spelunca iacet.

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?